PE Marcus: nieuws, vieringen en activiteiten

knop marcus

Lees deze week zeker het dekenaal nieuws

Als je kind in 2022 zijn/haar Eerste Communie of zijn/haar Heilig Vormsel wil doen is het tijd om je nu reeds in te schrijven. Zeker voor ouders met een kind in de laatste kleuterklas of in het vijfde leerjaar zal dit het geval zijn. (alhoewel ook ouders met kinderen die reeds een jaartje ouder zijn, ook nog welkom zijn) Vertel het dus verder ....

Alle info en de inschrijfformulieren vind je onder je pastorale eenheid :

Eerste Communie:

Klik hier voor E.C. Pastorale Eenheid Sint-Marcus

Heilig Vormsel:

Klik hier voor Vormsel Pastorale Eenheid Sint-Marcus

*U kent uw Tongerse parochie of pastorale eenheid niet? U woont hier nog maar pas? Via uw adres kan je hier je parochie en pastorale eenheid opzoeken.

Wie ben ik?
Mijn naam is Josiane Houben en ik ben woonachtig te Vreren. Ik ben een fiere moeder van een dochter die erg betrokken is. Gedurende verschillende jaren heb ik als opvoedster gewerkt met personen met een beperking. Sedert 1 september 2020 ben ik aangesteld door onze bisschop Monseigneur Hoogmartens als parochieassistente voor de Pastorale Eenheid St.-Marcus.
Na het overlijden van mijn vader (2012) en mijn moeder (2014) sprak de toenmalige priester mij aan om aan te sluiten bij “het parochieteam”. Wat hield dit in? Wat deed men daar? Ik had er helemaal geen idee van, maar gaandeweg werd dit wel allemaal duidelijk. Ik werd er met open armen ontvangen en dat deed deugd.
Regelmatig was er de bedenking dat er in de “Jekervallei” nood was aan iemand waar de mensen met hun vragen en dergelijke bij terecht konden, een parochieassistente. Was dit een job? Nooit van gehoord.
In 2016 werd deze vraag meer naar mij gericht. Op een zaterdagnamiddag was er een infomoment in het PCS (Parochiaal Centrum Seminarie) te Hasselt. Vanaf toen ging de bal aan het rollen.
In september 2016 ben ik gestart met een aspirantenjaar en in 2017 met de opleiding. Iedere dinsdagavond naar de les, studeren, werkstukken maken en examens afleggen. Gelukkig geen herexamens. 😉 Gedurende 3 jaar volgde ik het theologisch – pastoraal programma aan het HIGW te Hasselt. Tijdens deze opleiding heb ik veel geleerd en ben ik uitgegroeid tot parochieassistente.

Wat doe ik?
Parochieassistente is een veelzijdige job. Ik ben verantwoordelijk voor de catechese van de eerste communie en vormsel in de PE St.-Marcus. Dit is zeer ruim. Vanaf de inschrijvingen tot het organiseren van de catechese, ouderavonden, administratie, catechistenoverleg, de vieringen enz. Omwille van corona verloopt dit momenteel allemaal anders en is creativiteit zeker nodig.
Als eindredacteur van het parochieblad ben ik wekelijks bezig met het ingeven van de vieringen en de artikels voor in het parochieblad. Natuurlijk sta ik ook pastoor Tony bij in allerlei taken.
Momenteel volg ik de opleiding voor “leider in de uitvaart”. In 2017 volgde ik reeds de cursus tot gebedsleider. Een gesprek met mensen in rouw, nu vooral via de telefoon, vind ik namelijk zeer belangrijk.
Aangezien het nu niet kan om op bezoek te gaan bij mensen die het moeilijk hebben, zijn telefoontjes een dagdagelijkse taak om zo het contact toch te onderhouden.
Zo zijn er nog zoveel dingen die op het pad van een parochieassistente terechtkomen….
Dit is slechts een korte schets van mijn job als parochieassistente.
Als jullie met een vraag zitten en niet weten bij wie je terecht kan… Of eender wat… Geef mij dan maar een seintje. Ik zal mijn uiterste best doen om jullie proberen verder te helpen.

Waarom heb ik gekozen voor de job van parochieassistente?
Wat drijft mij?
Regelmatig krijg ik de vraag waarom ik parochieassistente ben geworden.
Graag wil ik met jullie mijn engagementsverklaring die ik voor onze bisschop Monseigneur Hoogmartens uitsprak, delen.
Mijn motivatie is gebaseerd op het feit dat ik mij wil inzetten om de Kerk levend te houden. Maar vooral omdat ik de mensen en de schepping graag zie. Ik besef ten volle dat ons dit gegeven is en ben hier zeer dankbaar voor. Doorheen mijn leven heb ik ontdekt dat mijn “anders” zijn, zoals mijn vroegere collega’s en vriendinnen dit benoemen, gelovig zijn is. Mijn geloof uit zich in mijn manier van leven, wie ik ben.
Jezus zegt meerdere keren, zoals we in de bijbel kunnen lezen, “Je geloof heeft je gered.” Toen ik klein was, vond ik dit een heel fascinerende zin. “Hoe kon zoiets?” vroeg ik mij af. Doorheen mijn leven, uit eigen ervaringen ben ik gaan begrijpen wat Jezus hier eigenlijk mee bedoeld. Mijn geloof geeft mij kracht, laat mij terug opstaan. Het laat mij op een andere manier kijken naar gebeurtenissen. Na iedere tegenslag ervaren dat ik bij God terecht kan. Dat ik niet perfect moet zijn om een leerling van Jezus te zijn. Maar ook blijde momenten delen met God, geeft mij kracht. Deze beleving wil ik graag delen met anderen. Mijn geloof geeft me ook rust.
Deze inzichten waren er natuurlijk niet van de ene op de andere dag. Het brengt mij bij een ander stukje uit de bijbel “Alles heeft zijn tijd” uit Prediker 3. Voor mij een zeer leerrijke zin! Want met mij moet alles vooruit gaan en dit stukje helpt mij om mij te oefenen in geduld. Tijdens gesprekken zeg ik dit ook regelmatig tegen de mensen: “Alles heeft zijn tijd.”
“Heb maar vertrouwen” is ook iets dat ik tegen mezelf zeg en wat ik uit de bijbel haal. In Matteüs 14 lezen we hoe Jezus over het water naar de leerlingen in de boot stapt en hoe Petrus over het water naar Jezus toe stapt. Dit alles heeft met vertrouwen te maken. Als er vertrouwen is, kan je alles aan. Het is zo een opluchting als ik de bekommernissen van de mensen in Gods hand kan leggen. Dat ik dit aan God kan toevertrouwen.
Als parochieassistente wil ik graag zorgzaam zijn voor anderen, een hulp zijn voor mensen in nood. Nog meer kunnen betekenen en doen voor mijn medemensen. Ook een luisterend oor zijn voor jongeren, ouderen, leeftijdsgenoten… Proberen om mensen samen te brengen en aandacht te hebben voor elkaar. Hun laten weten dat ze er nooit alleen voor staan. Zeker in deze coronatijden. Hun laten delen in de liefde van God.
Op deze manier wil ik de Kerk proberen handen en voeten te geven.
Met de kracht die mijn geloof me geeft, wil ik me dienstbaar opstellen voor mijn naaste.

Lieve groetjes

De weekendvieringen zijn sedert 28 maart terug gestart met 15 personen met inschrijving
De weekviering is zonder inschrijving

Vanaf juni:
Buiten en binnen tot 200 personen maar een maximale bezetting van 75%
Voor de meeste kerken zou dat neerkomen op een aantal tussen 50 en 100 personen, zoals bij de versoepeling vorige zomer.
In het beste geval zouden we dus vanaf juni een groter aantal mensen in de kerken kunnen ontvangen. Uiteraard met voldoende onderlinge afstand, mondmaskers enz…
EN als het aantal patiënten op de intensieve onder de 500 duikt en de vaccinatie optimaal verder kan worden uitgevoerd..
Laten we dus hopen dat het tegen juni allemaal gaat lukken !
Nog even volhouden.

Bezoek aan de volgende kerken (coronaproof) is mogelijk:
-Basiliek: alle dagen tijdens de normale openingsuren.
-St.-Lutgart: alle dagen tijdens de normale openingsuren.
-St.-Jozef: (H. Rita) alle dagen van 08.30u tot 17.00u.
-St.-Jan: alle dagen tijdens de normale openingsuren
De voorportalen van St.-Maternus en St.-Gillis zijn open.

Contacteer hiervoor de pastoresploeg:

Mail EH Pastoor Tony Hayen of 0475/62.61.34.
Mail Diaken Kris Buckinx of 0486/77.95.22.
Mail Parochie-assistente Josiane Houben 0478/37.03.18.

St.-Servatius– Nerem
NOVEEN SINT – ANTONIUS
De jaarlijkse noveen van St.-Antonius heeft in Tongeren plaats op 9 dinsdagen met een eucharistieviering telkens in St.-Servatius - kerk Nerem om 09.00u .
En St.-Lutgart – kerk Aterstoase om 18.00u
De eucharistievieringen worden voorgegaan door
pastoor Tony en / of Pater Jeeva

Dinsdag 18 mei:          “Antonius’ deemoed”.
Dinsdag 25 mei:          “Antonius en de Eucharistie”.
Dinsdag 1 juni:           “Antonius en O.L.Vrouw”.
Dinsdag 8 juni:           “Betrouwen in God”.

De 3 dagen voor Hemelvaart worden ook wel de kruisdagen genoemd. Ze werden in het leven geroepen door de Heilige Mamertus die in het midden van de 5de eeuw bisschop was van Vienne. Er werd een bidprocessie gehouden om Gods hulp af te smeken tegen rampen en nood, waar Zuid-Frankrijk in die tijd veel door geteisterd werd. Deze gewoonte verspreidde zich verder en tegen het einde van de middeleeuwen was het gebruik overal in het Christelijke westen gekend als de periode waarin er gebeden moest worden om goede vruchten van moeder aarde. In het latijn worden ze ook wel de litaniae minores of kleine litanie genoemd omdat ze vooraf gaan aan de grote litanie litaniae maiores die op de feestdag van de evangelist Marcus op 25 april gebeden werd. In het Nederlands taalgebied heten ze kruisdagen omdat de priester samen met zijn gevolg het processiekruis door de velden droeg.
Met deze inleiding komen we naadloos bij de Marcusprocessie in Mal terecht die al bijna 35 jaar wordt georganiseerd door de plaatselijke afdeling van de Landelijke Gilde en KWB Mal-Sluizen. De initiatiefnemer was de flamboyante pastoor en Norbertijn uit Averbode, Pater EH Praats. Een man die de kunst verstond om groots uit te pakken en meteen nadrukkelijk aanwezig te zijn. Hij motiveerde het bestuur van de landelijk Gilde in 1987 om een zegening van de velden te organiseren. Met de plaatselijke landbouwers werd een tractorprocessie van 38 voertuigen gevormd. Een paar jaar later kwamen er al tractoren vanuit meer dan 104 kerkdorpen. Het aantal deelnemers liep snel op tot meer dan 400 voertuigen. Ook eigenaars van oldtimers wilden graag hun oude machines van stal halen.

Bij valavond reden de tractoren een mooie route terwijl de velden en akkers vanop een open jeep gezegend werden. Aan de Banneuxkapel in Mal werden ze daarna opgewacht en kregen ook alle voertuigen samen met de bestuurder de zegen voor een veilig en vruchtbaar jaar. Ik moet jammer genoeg inderdaad spreken van “reden” en “ kregen” want dankzij het inmiddels gekende virus is de tractorenprocessie ook dit jaar voor de 2de maal aan de kant gezet. De organisatoren hadden het natuurlijk anders gewild. Zo vertelde Maurice Fastré mij. Hij was er van bij het begin bij als bestuurslid van de Landelijke Gilde. Met enige fierheid liet mevrouw Fastré mij de opgespaarde krantenknipsels en foto’s zien. Laten we hopen dat het in 2022 wel weer in orde komt want in Mal en omstreken mogen ze echt wel spreken van een evenement dat veel landbouwers en ook toeristen met stip op de kalender hebben aangeduid.
Mabu.

terug naar boven

Heb je het nieuws van ons dekenaat al gelezen?

Bezoek ook eens onze andere rubrieken of klik in het linkse menu

Vul onze enquête over de opmaak van de website in aub en klik op het einde op verzenden: